|
Toruń Czerniewice
Lewobrzeżna dzielnica Torunia położona w jego południowej części przy
wyjeździe w kierunku Włocławka i Łodzi przy drodze krajowej nr 1. Do
miasta Torunia wieś Czerniewice włączono częściowo w 1951r., a w całości w
1958r. Nazwa Czerniewice pochodzi prawdopodobnie od nazwiska Czarny - pana feudalnego tutejszego majątku.
Pierwsze wzmianki o kujawskiej wsi
Czerniewice pochodzą z okresu średniowiecza, kiedy to były majątkiem rycerskim, potem
szlacheckim. Właścicielem w 1667 roku był Mikołaj Tuliborski. Następnie,
majątek należał do Augustyna Gąsiorowskiego, starosty radziejowskiego a
później do Klemensa Łempickiego.
|
W 1738 roku, wieś Czerniewice została wydzierżawiona na 30 lat
toruńskiemu kupcowi Michałowi Hammermeisterowi,
który swój kupiecki kapitał zainwestował w budowę fabryki, będącej
połączeniem gorzelni i krochmalni. Był to w owych czasach nowatorski
zakład produkcyjny nie tylko w regionie ale również w kraju, którego
wygląd a także urządzenia techniczne możemy dzisiaj podziwiać dzięki
zachowanym pracom toruńskiego grafika Jerzego Fryderyka Steinera, pochodzących z
ok. 1740 roku.
|
|
|
|
|
|
Rysunki Friedricha Steinera przedstawiające
Gorzelnię-Krochmalnię w Czerniewicach.
(źródło: "Toruń i Miasta Ziemi chełmińskiej na Rysunkach
Jerzego Fryderyka Steinera z Pierwszej Połowy XVIII wieku"
Tzw. Album Stenera. Praca zbiorowa pod redakcją Mariana
Biskupa,Toruń, 1998)
|
Od 1874 r. majątek Czerniewice należał do rodziny
Modrzejewskich.
W 1862 roku otwarto linię kolejową: Bydgoszcz – Włocławek, która
przecięła ziemie należące do majątku. Pod
koniec XIX wieku na terenie majątku dworskiego odkryto źródła
wód mineralnych (solanki jodowo–bromowe) o mniejszym stężeniu
niż solanka ciechocińska.
Do 1920 roku, gdy Ciechocinek, był
oddzielony od Torunia granicą, Czerniewice ze źródłem leczniczej
solanki były dla torunian ulubionym miejscem wypoczynku. Dobre przyjęcie gości
zapewniała restauracja z krytym tarasem i widokiem na Wisłę. W 1898 r.
otwarto zakład kąpielowy. W roku 1907 w letnie niedziele do Czerniewic
dowoziło gości aż pięć toruńskich parowców z muzyką. W okresie
międzywojennym powstało uzdrowisko dla kilkunastu kuracjuszy. Zakład
powstał dzięki inicjatywie ówczesnego właściciela majątku Józefa
Modrzejewskiego, w sąsiedztwie lasów iglastych porastających wydmowe
tereny Puszczy Bydgoskiej. Likwidacja po pierwszej wojnie światowej
granicy między Toruniem i Ciechocinkiem przyczyniła się do zmniejszenia
popularności Czerniewic, mimo to działalność
wypoczynkowo-uzdrowiskowa funkcjonowała nadal.
|
|
|
|
Ogłoszenie z 1925 roku o otwarciu sezonu letniego w
Czerniewicach.
|
|
Źródełko w Czerniewicach.
|
W tym okresie wybudowano trzy domki, które
stanowiły miejsce wypoczynku m. in. dla oficerów Wojska Polskiego. Domki
te istnieją do dzisiaj. Również w okresie międzywojennym, w części
zachodniej Czerniewic, powstała kolonia domków jednorodzinnych dla
kolejarzy.
W okresie powojennym
istniał tu folwark miejski, który został włączony do miasta. Następuje
rozwój budownictwa jednorodzinnego. W latach 90-tych rozpoczyna
się budowa węzła "Czerniewice" stanowiącego skrzyżowanie drogi
krajowej nr 1 i budowanej autostrady A1. W 1998r. do użytku
oddana zostaje 1 nitka mostu
autostradowego wraz z fragmentem przyszłej autostrady.
W roku 2001 we wschodniej części Czerniewic, przy ul. Włocławskiej, w
sąsiedztwie wspomnianych powyżej domków,
rozpoczęto budowę wielorodzinnego osiedla mieszkaniowego "Solanki" dla ok. 400 rodzin, którego ostatnie dwa bloki oddano do użytku w lipcu 2006r.
Również w 2006 roku do węzła "Czerniewice" dołączono nowo
wybudowaną południową obwodnicę Torunia stanowiącą fragment
drogi ekspresowej S-10 Szczecin - Płońsk oraz krajowej drogi nr 15 Inowrocław
- Ostróda. Pozwoliło to na odciążenie ruchu tranzytowego przez
centrum miasta a Czerniewice stały się
znaczącym punktem na mapie drogowej Polski.
Przez
Czerniewice prowadzi rowerowy szlak turystyczny (41 km) z Torunia
przez Ciechocinek do Nieszawy.
Ciekawostki krajoznawczo–przyrodnicze: relikty dawnego parku
dworskiego z II połowy XIXw. oraz wydmy porośnięte lasami sosnowymi. |
Źródła:
|
|
|
1. Praca Zbiorowa
„Toruń, Przewodnik po mieście” , Wydanie II poprawione i
rozszerzone, Wyd. Sport i Turystyka,
W-wa 1965, str. 163, 164 |
2. „Toruń i Miasta
Ziemi Chełmińskiej na Rysunkach Jerzego Fryderyka Steinera z
Pierwszej połowy XVIII Wieku.”
Praca zbiorowa pod redakcją Mariana Biskupa. Towarzystwo
naukowe w Toruniu, Toruń, 1998 |
3. Serwis oToruniu
Net : http://otoruniu.net |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|